25 Temmuz 2015 Cumartesi

Take it out on me



Canımın sıkkın olduğu pek aşikar şu günlerde güzel şeyler de olmuyor değil. Mesela bu harika Mumford & Sons albümü Wilder Mind (2015) gibi. Her ne kadar çeşitli müzik kanalları tarafından yerden yere vurulup, "National çakması birbirinin aynı lanet olası banjosuz albüm" olarak adlandırılsa da (hey bidakka şarkılar başından beri birbirini andırıyordu yalnız bunu 3. albümde anladığınız için sizi ayakta alkışlıyoruz) ben banjosuz Mumford & Sons'ı sevdim. Amerika'ya Adele'den sonra ithal edilen en başarılı isim ünvanını alan grup tabi ki stadyumları doldururken onlara mıyır mıyır şarkılar yapmayacaktı. Indie'den buraya hepimiz getirdik. Hangi grup inanılmaz başarılı herkesçe beğenilen bir albüm yaptıktan sonra (Babel bkz: Grammy) onu unutturacak bir albüm yaptı ki. Bundan sonra her şarkı ilk iki albümle karşılaştırılacak. Şarkı sözlerinin sığlığı ile ilgili yoruma bir şey diyemedim ama. Hani 2015 'e geldik Mumford'cım ya Justın Timberlake bile "oh babe" safasını geçti.